Λίγα λόγια …

​

ΠΕΠΗ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΥ

​

Από την Μπουμπουλίνα και την Κυριακή Ναύτη στις γυναίκες του Ζαλόγγου, της Χίου, τις Μεσολογγίτισσες.

Από τον Γέρο του Μοριά στους δεκάδες ανώνυμους αγωνιστές, στους λαβωμένους στα πεδία των μαχών και στους γιατρούς, φιλέλληνες κυρίως, που  περιέθαλπαν τα τραύματά τους.

 

Συνεκτικός ιστός, ο άσβεστος πόθος για ελευθερία και δικαιοσύνη, η “αρετή” του Κάλβου, που οδήγησε στον ξεσηκωμό του '21. Γεγονός κομβικό όχι μόνο για το έθνος των Ελλήνων αλλά για ολόκληρη τη μεταναπολεόντεια Ευρώπη. Η κατάκτηση της ελευθερίας του ελληνικού έθνους θα σήμανε την υπερίσχυση του δικαίου επί της αδικίας.

 

200 χρόνια μετά, προσεγγίζουμε πτυχές γνωστές, λιγότερο γνωστές, ιστορίες μικρές, μεγάλες, της μεγάλης ιστορίας της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Με πνεύμα φιλοπερίεργο, διάθεση αναστοχαστική αλλά και περηφάνια, θαυμασμό και γνήσιο αίσθημα φιλοπατρίας στον δρόμο της ποιητικής “αρετής”.

 

 

 

Ωδή τετάρτη

[IV]

 

α’

Όσοι το χάλκεον χέρι

             βαρύ του φόβου αισθάνονται

      ζυγόν δουλείας, ας έχωσι

     θέλει αρετήν και τόλμην

                   η ελευθερία.

 

 

Ανδρέας Κάλβος  “Ωδαί” από τη συλλογή Λυρικά